W środę 22. października w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie niewielka grupa franciszkanów i wiernych wzięła udział w Uroczystości święceń kapłańskich o. Raffaele Tayem, izraelskiego Araba, której przewodniczył greckokatolicki arcybiskup Youssef Matta, zgodnie z greckokatolicką liturgią melkicką.
O. Raffele z Ibillin (wioska w północnej części Galilei) wstąpił do klasztoru w wieku 18 lat i po studiach filozoficznych poczuł potrzebę dalszego doświadczenia i przeżywania życia franciszkańskiego w kontekście innym niż studia. Pełnił różne posługi w Judei i Galilei, w Kanie, Betlejem i Jerozolimie, wspierając pracę Kustodii z młodymi lokalnymi katolikami. „Odbyłem 22 marsze franciszkańskie” – mówi nam o. Raffaele – „zawdzięczam swoje powołanie do kapłaństwa pracy, którą wykonywałem z młodzieżą i jestem przekonany, że to co po wielu latach wydawało mi się niejako osiągnięciem pewnego szczytu mojego życia, stało się punktem wyjścia.” Po służbie odbytej w wielu miejscach, skorzystał z okazji, aby powrócić na drogę prowadzącą do kapłaństwa, powracając na studia teologiczne na Wydziale Teologicznym w Asyżu, gdzie mieszkał jeszcze kilka miesięcy temu.
Wychowany w środowisku katolickim, pierwsze spotkanie z wiarą miał w kościele greckokatolickim Melkitów, do którego należy jego rodzina. Kościół Melkitów jest kościołem katolickim obrządku bizantyjskiego, uważanym za spadkobiercę syryjskiego chrześcijaństwa i bardzo powszechnym w wioskach w północnej części Galilei. Składnia językowa pozwala tej chrześcijańskiej gałęzi wyróżnić się na tle innych chrześcijan Bliskiego Wschodu: obok greki, oficjalnym językiem celebracji liturgicznych jest arabski.
„Zaczynasz swoją służbę w nowej rzeczywistości, napiętym i pełnym wyzwań. Ale także pełnym nadziei dla całego pokolenia” – jak mówił podczas swojej homilii J.E. Abp. Youssef Matta. „Wykonuj swoją pracę, poświęcając siebie na modlitwie, bo tylko w Chrystusie znajdziesz siłę i stanowczość; i jesteś powołany, aby się stań jak On. Obyś każdego dnia był prostym jak Chrystus i podążał za Nim spójnie, aby nie popaść w błąd.”
Po homilii rozpoczął się najważniejszy moment, czyli liturgia pontyfikalna oraz wyświęcenie diakona na kapłana. W tej części Uroczystości, bogatej w symbole i pieśni, dało się odczuć wzruszenie wszystkich obecnych. Jest to uroczysty obrzęd, który kończy się nałożeniem szat w trzech etapach, z których każdy poprzedzony jest słowem „Axios!” („On jest godzien”) powtarzane przez lud Boży.
W końcowym etapie ceremonii święceń kapłańskich, przyjęto nowego prezbitera do grona koncelebransów przy ołtarzu, recytując Psalm 50. Dalsza część liturgii przebiegała normalnie.
Kolejny szczególny moment miał miejsce przed konsekracją chleba, kiedy to świeżo wyświęcony kapłan po raz pierwszy osobiście podał chleb głównemu celebransowi.
„To, że w tym miejscu, z którego wyszło na świat orędzie, odbywają się święcenia kapłańskie, ekumeniczna liturgia bizantyjska, w tym Sanktuarium, przy waszej obecności, jest naprawdę wydarzeniem pełnym znaczenia” – skomentował w swoim ostatnim pozdrowieniu Wikariusz Generalny Melchicko-Greckiego Kościoła Katolickiego w Akko. „Z tego Kościoła wysyłamy przesłanie do świata: Kościół żyje pomimo wirusa, który zaatakował świat i zagraża ludzkości. Jesteśmy silniejsi z Jezusem, który pokonał śmierć.”
Następnie zabrał głos Kustosz Ziemi Świętej, o. Francesco Patton, aby podziękować Arcybiskupowi melchickiemu za udzielenie Sakramentu święceń oraz wszystkim obecnym. „Jest to piękne oblicze Kościoła, które pokazaliśmy tutaj dzisiejszego wieczoru podczas tej celebracji” – powiedział o. Patton. „Mam nadzieję, Raffaelle, że staniesz się pasterzem, który będzie miał „zapach owiec”. Żeby ten dzień był jak znamię wyciśnięte w tobie, a te nasiona aby pociągały cię do kształtowania swojego życie na Chrystusie i dawania życia z Chrystusem, aby przez ciebie Chrystus opiekował się swoimi wiernymi i swoją trzodą.”
Giovanni Malaspina
Źródło: www.custodia.org