You are currently viewing Św. Antoni Padewski – Patron Kustodii: świadek i głosiciel pokoju

Św. Antoni Padewski – Patron Kustodii: świadek i głosiciel pokoju

Celebracje towarzyszące uroczystości św. Antoniego Padewskiego w Jerozolimie rozpoczęły się w niedzielę 12 czerwca. W tym dniu w kościele św. Zbawiciela podczas odmawiania drugich nieszporów z Uroczystości Trójcy Przenajświętszej, właczone zostały już obchody ku czci Patrona Kustodii Ziemi Świętej – św. Antoniego z Padwy.

Następnego ranka, w poniedziałek 13 czerwca, w dniu, w którym obchodzone jest wspomnienie św. Antoniego, franciszkanie z Kustodii oddali cześć swojemu patronowi odprawiając uroczystą Mszę Świętą, której przewodniczył Kustosz Ziemi Świętej o. Francesco Patton, w obecności licznych władz religijnych i miejskich oraz dużej liczby wiernych.

Więź między portugalskim świętym, współczesnym św. Franciszkowi z Asyżu, a Kustodią Ziemi Świętej ma bardzo wczesne korzenie. Kroniki Kustodii donoszą o nieprzerwanym nabożeństwie do świętego, który 28 lipca 1929 roku został oficjalnie ogłoszony przez papieża Benedykta XV specjalnym patronem i protektorem Kustodii.

Więź ta była wielokrotnie podkreślana przez Ojca Kustosza podczas swojej homilii. W Uroczystość Trójcy Przenajświętszej o. Patton nie wahał się nadmienić, jak głęboka była refleksja św. Antoniego nad dogmatem o Trójcy Świętej. „Nasz święty Patron często zastanawia się w swoich „Kazaniach” o tajemnicy Trójcy, o jej stwórczym i odkupieńczym działaniu, o tym, że jest ostoją naszego życia i stworzenia. W swoim kazaniu z VI Niedzieli okresu wielkanocnego [św. Antoni] prowadzi rozważania nad Trójcą Świętą, odwołujac się do obietnicy Spiritus Paraclitus, czyli Pocieszyciela, złożonej przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, jak czytamy u Ewangelisty Jana”.

W homilii wygłoszonej podczas uroczystej Mszy dnia 13 czerwca o. Patton chciał rozwinąć refleksję wokół postaci Antoniego, przedstawiając go jako świadka i głosiciela pokoju, który w swoich kazaniach użył słowa „pokój” aż 266 razy.

Był to pokój, o którym św. Antoni był gotów świadczyć konkretnie swoją działalnością, radykalnie podążając za nauczaniem Jezusa, który w „Kazaniu na Górze” prosił każdego, kto chce być jego uczniem, aby stał się rozjemcą: „Antoni przyjmuje to nauczanie bardzo poważnie i poprzez swój przykład uczy nas, że każdy, kto jest powołany do pracy na rzecz pokoju, musi również działać, chociaż wydaje się, że nie ma żadnych szans na sukces. Swoim przykładem św. Antoni uczy nas, że dla uzyskania pokoju, trzeba być gotowym zaryzykować nawet swoje życie”.

Jest to przykład, o którym musimy pamiętać i który można przyjać jako inspirację: „w uroczystość naszego Świętego Patrona prosimy, abyśmy również mogli stać się ludźmi niosącymi pokój, być świadkami pokoju w konkretnych sytuacjach, w których żyjemy. A to wymaga większej odwagi do bycia świadkami pokoju w sposób czynny aniżeli wspierania brutalnego instynktu przemocy i zemsty. Prośmy także, abyśmy byli głosicielami pokoju. Tego głębokiego pokoju, który tylko Bóg może nam dać, tego pokoju, którym Jezus nas obdarzył podczas Wielkiej Nocy, pokoju, który pojednał nas z samymi sobą, z innymi i z Bogiem i otwiera bramy nieba”.

Na zakończenie Mszy św. Ojciec Kustosz podziękował zgromadzonym na uroczystości władzom religijnym i świeckim i po błogosławieństwie udał się do ołtarza św. Antoniego, gdzie wraz z pozostałymi wiernymi odśpiewana została inwokacja ku czci świętego Patrona: „O chwalebny św. Antoni, zgromadziliśmy się wokół Ciebie w ten uroczysty dzień Twojego święta. Pokornie dziękujemy Ci za opiekę, jaką wraz z serafickim Ojcem św. Franciszkiem zawsze okazywałeś tej Kustodii i jej członkom. […] O wielki Święty, z całą wdzięcznością naszych serc zawierzamy się Tobie na nowo: to właśnie czynili nasi ojcowie na przestrzeni wieków; tego właśnie chciał, abyśmy uczynili Papież, gdy ogłosił Cię i uczynił głównym Patronem Kustodii Ziemi Świętej

Uroczystości poświęcone św. Antoniemu zakończyły się po południu, drugimi nieszporami, którym przewodniczył gwardian kościoła i klasztoru św. Zbawiciela – o. Marcelo Ariela Cichinelli.

Filippo De Grazia

Źródło: www.custodia.org