„W tę niedzielę, tutaj, w Kanie Galilejskiej, jesteśmy wezwani do zrozumienia całej wartości ludzkiej miłości, począwszy od miłości, jaką Bóg darzy cały swój lud i całą ludzkość, która jest jak miłość pana młodego do swojej oblubienicy.” Tymi słowami Kustosz Ziemi Świętej o. Francesco Patton, objasaśnił znaczenie uroczystości obchodzonej 17 stycznia w sanktuarium w Kanie Galilejskiej, gdzie stoi kościół pierwszego cudu Jezusa. Według Ewangelii Jana, Jezus zaproszony na ucztę weselną, na prośbę swojej matki Maryi, zamienił wodę w wino (J 2, 1-11). Tym pierwszym cudem objawił swoją boską naturę i odtąd dokonywał innych cudów i znaków. Kustodia Ziemi Świętej co roku upamiętnia ten ewangeliczny epizod uroczystą Mszą św. W sanktuarium, które dziś znajduje się w arabskiej wiosce Kafr Kana w Galilei.
„W tę niedzielę każdy z nas jest wezwany do odkrycia, że jego osobista więź z Panem musi być także relacją miłości, związkiem małżeńskim” – kontynuował w swojej homilii o. Patton. Kustosz przypomniał, że nie zapomniał o wszystkich narzeczonych i małżonkach świata w tym „roku rodziny”, a zwłaszcza o „rodzinach i małżeństwach w kryzysie, o sytuacjach, w których brakuje wina radości, miłości i wzajemnej służby”.
Ewangelista Jan umieszcza ten fragment Ewangelii, wesela w Kanie na początku służby Jezusa, właśnie po to, abyśmy według Kustosza mogli zrozumieć, że małżeństwo między Bogiem a Jego ludem uwidacznia się w życiu, posłudze i w zmartwychwstaniu Jezusa. „Jesteśmy stworzeni do nieskończonej miłości. Jesteśmy stworzeni by przyjąć miłość Boga i przemienić ją w tak intensywną i osobistą więź, aby móc odnaleźć podobną relację tylko w obrazie małżeństwa.”
Każdego roku w ten świąteczny dzień wiele par parafialnych wypełniało kościół, tak że nawet dziedziniec był zapełniony, aby odnowić przyrzeczenia małżeńskie przed kapłanem. „Celebracja odbyła się w niezywyczajny sposób. Wielu chrześcijan z Galilei przyjechałoby odnowić przyczenia ślubne, i ludzie z niecierpliwością wyczekiwali tej chwili – powiedział proboszcz o. Haitham Franso Yalda Hano. „Co najmniej siedemdziesiąt rodzin z naszej parafii odnawiało swoje przyrzeczenia małżeńskie każdego roku.” Ponieważ parafianie nie mogli być obecni z powodu ograniczeń narzuconych przez pandemię koronawirusa, proboszcz zapewnił, że zostanie wydany specjalny certyfikat by „przypomnieć wiernym, że łączyli się z nami duchowo, mimo że nie mogli przybyć. Zostanie on przekazany osobiście rodzinom podczas wizytacji domów w okresie Wielkiego Postu.”
Na Mszy św. w Kościele Pierwszego Cudu byli obecni tylko bracia ze wspólnot w Galilei, w tym z Nazaretu, Góry Tabor, Tyberiady i Hajfy.
Dziś w klasztorze w Kanie posługują trzej franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej, którzy utrzymują działalność parafii i zarządzanie sanktuarium, które zostało chwilowo zamknięte z powodu zamknięcia narzuconego przez władze izraelskie w celu zwalczania pandemii.
Kościół jest punktem odniesienia dla ponad trzech tysięcy miejscowych chrześcijan, z których 700 to katolicy, a pozostali grecko-prawosławni i melkici. Podobnie jak w innych parafiach, w tym okresie restrykcji niedzielna Msza św. jest transmitowana na profilu kościoła na Facebooku.
W Kanie realizowany jest także nowy projekt: powstaje szkoła średnia, która będzie gotowa w przyszłym roku. W przeszłości franciszkanie prowadzili w Kanie szkołę, która została zamknięta w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Począwszy od okresu bizantyjskiego, różne relacje świadków mówiły o Kafr Kana jako miejscu pierwszego cudu Jezusa, ale nie ma pewnych informacji z ostatnich czterech stuleci. W 1641 r. Franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej legalnie kupili to święte miejsce, ale dopiero w 1862 r. mogli je przejąć. W 1879 r. nowy kościół został zbudowany na ruinach starej bazyliki z przylegającym do niej klasztorem, który następnie został rozbudowany w latach 1897–1905. Marmurowy ołtarz i freski w stylu nazareńskim były dziełem artystów bawarskich i po przybyciu proboszcza pochodzącego z Salzburga, fasada inspirowana była katedrą z jego rodzinnego miasta.
Wykopaliska archeologiczne, które w 1969 roku prowadził o. Stanislao Loffreda, a w 1997 r. o. Eugenio Alliata, ujawniły dziedziniec i pozostałości synagogi z mozaikami z geometrycznymi wzorami i granatami. Synagoga, zbudowana na pozostałościach wcześniejszych domów (I-IV w.), Posiadała wysoki portyk z dużą cysterną pośrodku, który zachował się do dziś.
Pod kościołem znajdują się resztki domu, w którym podobno miał miejsce cud Jezusa. Dom cudu znajdujący się w środku kościoła został przekształcony w kryptę.
Beatrice Guarrera
Źródło: www.custodia.org